Neslihan Sezer

Herkese merhabalar.

Yeni bir haftaya başladık bugün. Geçen haftayı değerlendirelim isterseniz biraz. 5 gün boyunca hem dinledik hem yeni kelimeler öğrendik hem de bu öğrendiklerimizi pekiştirebilmek için yeni egzersizler yaptık. Hafta sonu paragraf olan reading hedeflerimizi makale okuyarak tamamladık ve sonunda 2 dakikalık kısacık bir speaking görevimiz vardı. Benim speaking hedefim düşünmekle birlikte 4 dakika sürdü ve ilk deneme için bunu normal sayıyorum sanırım. Hatta bu speaking görevlerini daha düzene sokmak için aslında hedeflediğimiz sürede biraz değişiklik yapabiliriz çünkü ilk aşamada bile az konuşuyoruz tekrarları arttırmak gerekecek 🙂

O zaman daha fazla konuşmadan hedeflerimize doğru yola çıkalım.

Bugünkü listening konum: meeting other students.

Hadi başlayalım. 1 haftanın sonunda tekrar etmem gerek var mı bilmiyorum ama affınıza sığınarak bu hafta da tekrar edeceğim.

Listening görevlerimizi gerçekleştirirken şu adımları takip ediyoruz.

1. Listening kısmını en az 2-3 kez dinliyoruz.
2. 1 kez de metinle birlikte takip ederken dinliyoruz. Anlamını bilmediğimiz kelimelerin nasıl telaffuz edildiğini öğrenmiş oluyoruz bu bölümde.
3. Yeni kelimeler öğrendikten sonra bir kez daha metne bakmadan dinliyoruz.
4. Daha sonra hem dinleyip hem de cümleleri tekrar ediyoruz. Bu yöntemin ismi shadowing yönetimi. Tekrar ederken de bu ses kayıtlarını kaydediyoruz. Her hafta sonunda bu kayıtları dinleyip hatalarımızı göreceğiz. Bu bölümü her gün kayıttan sonra da gerçekleştirebilirsiniz.

Listening bölümünü bitirdiğimize göre sıra reading bölümünde. Bugünkü konumuz: meeting

Why have a meeting anyway? Why indeed? A great many important matters are quite satisfactorily conducted by a single individual who consults nobody. A great many more are resolved by a letter, a memo, a phone call, or a simple conversation between two people. Sometimes five minutes spent with six people separately is more effective and productive than a half-hour meeting with them all together.

But having said that, and granting that “referring the matter to a committee” can be a device for diluting authority, diffusing responsibility, and delaying decisions, I cannot deny that meetings fulfill a deep human need. Man is a social species. In every organization and every human culture of which we have record, people come together in small groups at regular and frequent intervals, and in larger “tribal” gatherings from time to time. If there are no meetings in the places where they work, people’s attachment to the organizations they work for will be small, and they will meet in regular formal or informal gatherings in associations, societies, teams, clubs, or pubs when work is over.

Bugünkü kelimelerimse şunlar:

Makale başlangıç için biraz zor gelebilir. Kelime sayısından bunu anlayabilirsiniz ama kimimize de çok rahat gelecektir 🙂

Makalenin bir kısmını aldık ama dileyenler makalenin devamını da çevirebilirler ki bu daha hızlı gelişim demektir.

Şimdilik bu kadar.

Yarın görüşmek üzere.